Λεωφορείον ο Πόθος

Το ΚΤΕΛ αντιπροσωπεύει όλα αυτά που η καημένη η ράιανερ δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκτήσει όσο και αν ρίχνει της τιμές της. Με το μπλαζέ ύφος της εταιρείας “που χρόνια τώρα συνδέει την Ελλάδα” χρεώνει μεταφορά και Διασκέδαση με επιπλέον ξενάγηση στις σημαντικές θέσεις-σκωτώστρες,με τα μάστ εκκλησάκια, και σε όλα τα παραδοσιακά ελληνικά χωριά του επιμέρους νόμου. Για το τελευταίο είμαι σχεδόν πεπεισμένη ότι ο οδηγός την βρίσκει να βλέπει τους επιβάτες να ψάχνονται νομίζοντας ότι κοιμήθηκαν και βρέθηκαν στην Άνω Κωλοπετεινίτσα 100 χιλιόμετρα προς πάσα κατεύθυνση μακρυά από κάθε αστικό κέντρο και μέρος διαφυγής. Με την προσθήκη τηλεοράσεων, δυο τον αριθμό παρακαλώ, αλλά και την τοποθέτηση κοινόχρηστου πολύμπριζου πάνω από την τουαλέτα-μύθο η εταιρεία σαφώς μπορεί να θεωρηθεί αναβαθμισμένη αλλά παρά το καμουφλάζ η όμορφη ελαφρολαϊκότητα που την χαρακτήριζε χρόνια κάνοντας την κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας ακόμη ξεπηδά ασυγκράτητη όταν ένας παππούς σε δύσκολη θέση θα ζητήσει άδεια για τουαλέτα στη μέση της Εθνικής προσφέροντας θέαμα και στους υπόλοιπους συνεπιβάτες του, γιατί γερός είναι, θάμνο βλέπει κοντά και που να τρέχει, ή όταν ο οδηγός σε κέφια αποφασίζει να παίξει στο ριπίτ όλη την δισκογραφία του Παντελίδη για ένα εφτάωρο. Μπόνους διασκέδαση ,για να μην βαριέσαι ποτέ, προσφέρεται φυσικά στους μάστ ενδιάμεσους,συνεργαζόμενους σταθμούς όπου ο οδηγός θα κατέβει να πάει να χαιρετήσει φίλους και γνωστούς και να κεραστεί έναν καφέ και μια τυρόπιτα βρε αδερφέ και εσύ αφού θα έχεις φάει ένα δεκάλεπτο για να καταλάβεις ότι όχι στην τουαλέτα δεν θα φτάσεις ποτέ θα έχεις τον χρόνο να συνειδητοποιήσεις ότι,ποιές ΗΠΑ, τα γουέστερν είναι εδώ και αν είσαι τυχερός μες στην κάψα του καλοκαιριού θα δεις αχυρόμπαλες και σαύρες να διασχίζουν τον αυτοκινητόδρομο. Το τελευταίο το περιμένω ακόμη με αγωνία. Πάνω στο λεωφορείο, πάλι, έχεις φυσικά την δυνατότητα να γνωρίσεις την όμορφη φυλή των ΚΤΕΛ που περιλαμβάνει κατοίκους όλων των ηλικιών, από μωρά που κλαίνε (λόγω Παντελίδη πιθανολογώ) εώς και το αχτύπητο δίδυμο ηλικιωμένων,αποτελούμενο από τον προαναφερθέντα παππού με την αδύναμη κύστη και την γιαγιά που λέει ναι στο πλαστικό κουβαλώντας όλες της σακούλες του τοπικού σούπερ μάρκετ γεμάτες με ποιός ξέρει τι ,από φέτα ως και ναρκωτικά. Και οι δυο φυσικά βγαίνουν σε συσκευασία δώρου που προσφέρει αφήγηση της ζωής και της οικογενειακής κατάστασης παιδιών, εγγονιών και τριτοξάδερφων με ταυτόχρονες μπηχτές για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Τούς αγαπάμε και λίγο. Το ηλικιακό χάσμα έρχονται να γεφυρώσουν λιγομίλητοι στρατιώτες και φυσικά φοιτητές που σέρνουν μαζί τους βαλίτσα μπαούλο το σπίτι μου βάζω μέσα γεμάτη άπλυτα στο πήγαινε και ενα κανονικό σπίτι στο έλα,με έμφαση στα τάπερ. Συγγνώμη λοιπόν ράιανερ αλλά τρως ξεκάθαρα το βρώμικο καυσαέριο των πολυαγαπημένων ΚΤΕΛ.

Μπόνους Ιστορία στο δρομολόγιο προς Ξάνθη επιβάτης είχε μαζι του λαθραίο-ζωντανό λαγο στις αποσκευές και αναρωτιόταν αν θα το σκάσει, ίσως ενδόμυχα και αν θα σκάσει το ίδιο το ζωντανό, και αν θα τον βρει να χοροπηδάει μέσα στις βαλίτσες. Πώς να αντισταθείς σε τόση βουκολικοτητα?

Κυβέλη
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]