Dear Basketball…

Το άρθρο γράφτηκε το Μάρτη του 2018 όταν ο Kobe Bryant κέρδισε το Όσκαρ ταινίας κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους για το “Dear Basketball…”. Δυστυχώς, στις 26/01/2020 ο Kobe Bryant έχασε τη ζωή του μαζί με την κόρη του Gianna και άλλα 7 άτομα σε ατύχημα με το ελικόπτερό του. Rest In Peace.

Η παραπάνω εικόνα έκανε χτες το γύρο του διαδικτύου, και δεν πρόκειται για αποτέλεσμα φωτομοντάζ. Μπορεί ο Kobe Bryant να έχει κερδίσει πολλά βραβεία στη μπασκετική του καριέρα, από χτες όμως προστέθηκε σε αυτά και ένα βραβείο Όσκαρ. Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ με τα αποτελέσματα των Όσκαρ για παραπάνω από 2 λεπτά (αν και ήθελα το βραβείο καλύτερης ταινίας να πάει στις “Πινακίδες”), αλλά το όνομα και οι συντελεστές της ταινίας μικρού μήκους “Dear Basketball” που ομολογουμένως μου είχε διαφύγει νωρίτερα, μου έκαναν αυτό το κλικ. Πρόκειται για ένα μικρό ταινιάκι animation, διάρκειας 5 και κάτι λεπτών, το οποίο δημιούργησε ο animator Glen Keane της Disney σε συνεργασία με τον Kobe Bryant, έναν από τους σπουδαιότερους παίκτες του ΝΒΑ τις τελευταίες δυόμιση δεκαετίες, με μουσική του πολυβραβευμένου συνθέτη John Williams. Στην ουσία, μιλάμε για την κινηματογραφική απόδοση με animated σκίτσα, του ποιήματος που έδωσε στη δημοσιότητα ο μπασκετμπολίστας στα μέσα της σεζόν 2015-16 όταν ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί μετά το τέλος της σεζόν.

Ο θρυλικός παίκτης του NBA αγωνίστηκε σε ολόκληρη την καριέρα του (1996-2016) στους Los Angeles Lakers και έγραψε ιστορία για τις μοναδικές του ικανότητες και για τις πολυάριθμες επιτυχίες του. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε βραβεία και αριθμούς γιατί θα βαρεθείτε να τους διαβάζετε. Όσοι τον έχουν παρακολουθήσει γνωρίζουν. Οι υπόλοιποι εδώ (επιβάλλεται!). Οι αθλητικές του ικανότητες ήταν ασύλληπτες και οι τρόποι του να σκοράρει αμέτρητοι. Αν ήσουν με τον αντίπαλο (Celtics ftw) ευχόσουν να χάσει το τελευταίο σουτ για να πάρεις το παιχνίδι ή το πρωτάθλημα, αλλά είχες και την ένοχη απόλαυση να τον βλέπεις να παίζει. Ο Kobe Bryant έγραψε τη δική του ιστορία στο άθλημα, και αποθεώθηκε όσο λίγοι.

Η ταινία δεν πλέκει το εγκώμιο του αθλητή, ούτε αναφέρεται εκτενώς στα “υπερηρωικά” του κατορθώματα. Αντίθετα, εστιάζει στην αγάπη του αθλητή για το άθλημα από την παιδική του ηλικία και στο πόσα έχει δώσει αλλά και του έχει προσφέρει το μπάσκετ όλα αυτά τα χρόνια. Ένα άκρως συγκινητικό βίντεο που αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον αθλητισμό και τη ζωή, για όσους αγαπούν το μπάσκετ, και όχι μόνο. Δεν χρειάζεται να είσαι φαν του Kobe Bryant για να το απολαύσεις, αλλά οι φανς θα το εκτιμήσουν δεόντως.

Δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να κρίνω αν όντως αυτή η ταινία μικρού μήκους άξιζε το Όσκαρ ή αν αυτό συνέβη λόγω της φήμης του πρωταγωνιστή της. Επίσης, δεν συμφωνώ σε καμία περίπτωση με την αγιογράφηση προσώπων του δημόσιου βίου, και ειδικά ανθρώπων που ζουν μέσα στη χλιδή όταν άλλοι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση ούτε στα βασικά αγαθά. Μπορώ όμως με σιγουριά να πω ότι αξίζει να αφιερώσετε λίγο από το χρόνο σας (κυριολεκτικά λίγος χρειάζεται αφού είναι ταινίες μικρού μήκους) για να δείτε αυτή, και τις υπόλοιπες ταινίες που διεκδικούσαν το βραβείο (Garden Party, Lou, Negative Space, Revolting Rhymes). Εννοείται και οποιαδήποτε άλλη ταινία μικρού μήκους βρεθεί στο δρόμο σας είτε στο διαδίκτυο είτε σε κάποιο σινεμά ή φεστιβάλ, γιατί και διαμαντάκια κρύβουν, και μιλάμε για κάποιους από τους ανερχόμενους σκηνοθέτες του μέλλοντος (μιας και πολλές φορές ξεκινούν από τέτοιες και αν γίνει καλή δουλειά, τότε μπορούν να βρουν πιο εύκολα χρηματοδότηση για ένα μεγαλύτερο project βλ. Damien Chazelle). A KAI RESPECT ΣΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ ΚΟΒΕ!

Αφιερωμένο στο Νίκο