Ο Mel Gibson επιστρέφει στη καρέκλα του σκηνοθέτη και μας φέρνει την αληθινή ιστορία του στρατιώτη Desmond Doss,του πρώτου αντιρησσία συνείδησης που παρασημοφορήθηκε με το Μετάλιο της Τιμής.Ο Desmond κατατάχτηκε στον Αμερικανικό Στρατό αρνούμενος να ακουμπήσει όπλο καθώς δεν ήθελε να σκωτώνει ανθρώπους αλλά να τους σώζει ως νοσοκόμος στο πεδίο της μάχης.
Τον Desmond ενσαρκώνει ο ιδανικός για τον ρόλο Andrew Garfield στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του,ενώ πλαισιώνεται από τους Sam Worthington,Vince Vaugn,Teresa Palmer και τον πάντα εκπληκτικό Hugo Weaving στο ρόλο του αλκοολικού βετεράνου πολέμου και πατέρα του Desmond.Στο πρώτο μισό της ταινίας μαθαίνεις τα γεγονότα τα οποία διαμόρφωσαν την ηθική του Desmond και γινεσαι μάρτυρας των πιέσεων που δέχτηκε για τα πιστεύω του στον Στρατό.Η αυθεντικότητα και η ευγένεια που προσδίσει ο Garfield στον ρόλο του είναι αυτή που σε κάνει να συμπαθήσεις τον πρωταγωνιστή και κρατάει την ταινία,η οποία αρχικά δεν ξεχωρίζει από άλλα πολεμικά δράματα και γίνεται αρκετά γλυκανάλατη σε σημεία.Αυτό όμως αλλάζει εντελώς στο δεύτερο μισό της.
Το δεύτερο μισό είναι αυτό που ανεβάζει επίπεδο την ταινία.Η μάχη ξεκινά τόσο απότομα και είναι τόσο σκληρή και τρομακτική που σε σοκάρει και σε βάζει ουσιαστικά στη θέση των φαντάρων που πήγαιναν για πρώτη φορά στο μέτωπο και δεν είχαν ιδέα τις φρικαλεότητες που θα αντικρήσουν.Ο Mel Gibson ως συνήθως επιλέγει να μην αποστρέψει την κάμερα από τις εξαιρετικά βίαιες απάνθρωπες σκηνές πολέμου και το αποτέλεσμα ανταγωνίζεται την Διάσωση του Στρατιώτη Ryan σε βιαιότητα ρεαλισμό και ένταση.Αν μπορείτε αξίζει να δείτε το Hacksaw Ridge στο σινεμά μόνο και μόνο για τις σκηνές μάχης.
Παρότι είναι κάπως περίεργο που το δεύτερο μισό της ταινίας είναι εντελώς διαφορετικό από το πρώτο,αυτό ίσως κάνει τη μάχη ακόμα πιο αποτελεσματική και σοκαριστική.Όμως η ταινία δεν ολοκληρώνει τα arcs που ξεκίνησε με την κοπέλα του,τον πατέρα του και τον αδερφό του,οι οποίοι εξαφανίζονται από την ταινία.Καλό θα ήταν ο Gibson να είχε προσθέσει κάποιες σκηνές στο τέλος που να κλείνουν τις ιστορίες τους.
Πέρα από αυτό όμως η ταινία είναι πάρα πολύ καλή και ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Gibson για να κάνει την επάνοδο που του αξίζει και να δείξει πως εξακολουθεί να είναι εξαιρετικός σκηνοθέτης.Όπως καταλαβαίνετε βέβαια ο άνθρωπος που μας έφερε τα Πάθη του Χριστού φροντίζει ακόμα η θρησκεία να παίζει μεγάλο ρόλο στις ταινίες του αλλα σε αντίθεση με την προαναφερθείσα ταινία,στο Hacksaw Ridge οι αναφορές στη θρησκεία δεν έχουν σκοπό να κυρήξουν αλλά να μας δείξουν τι είναι αυτό που κινητοποιεί τον πρωταγωνιστή,ο οποίος ήταν όντως πολύ θρήσκος.
Γενικά έμεινα έκπληκτος με το πόσο ακριβής είναι η μεταφορά της ιστορίας στη μεγάλη οθόνη παρά τη δυσκολία να βρεθούν πηγές εξαιτίας της μετροφροσύνης του αληθινού στρατιώτη Doss που τον κράτησε μακριά από το προσκήνιο.Η ιστορία του είναι μια ιστορία που έπρεπε να ειπωθεί και μια ιστορία που αξίζει να δείτε.
Βαθμολογία:8/10
ορεστης
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
