Καθώς ξεκινάει το 2018, οι σειρές που βρίσκονται στο προσκήνιο έχουν ησυχάσει. Είτε τελείωσε η σεζόν, είτε θα αρχίσει σε κανά μήνα (ή και χρόνο, γκουχ γκουχ Game Of Thrones), είτε έχουν κάνει mid season break. Όμως μια σειρά επιμένει και κάνει τα πάντα ανατρεπτικά, και έτσι ο 4ος κύκλος του Black Mirror κυκλοφόρησε στις 29 Δεκεμβρίου.
“Μα καλά, τι σόι σειρά είναι το Black Mirror;” Θα αναρωτηθούν πολλοί. Γιατί όσο και αν ξενίζει τους φανατικούς οπαδούς της σειράς, πρόκειται για μια από τις πιο υποτιμημένες σειρές του Netflix.
Για τους αδαείς, το Black Mirror πρόκειται για μια έντονα δυστοπική μάτια για το μέλλον της ανθρωπότητας (σαν να λέμε μέσα από έναν μαύρο καθρέφτη). Με 19 αυτοτελή επεισόδια σε 4 κύκλους, η σειρά-δημιούργημα του Charlie Brooker δείχνει με μοναδική και συχνά απρόσμενη ωμότητα την εικόνα ενός κόσμου που δε διαφέρει πολύ από τον δικό μας, και που πολύ εύκολα μπορούμε να φτάσουμε με την σημερινή μας πορεία και συνήθειες. Με καταπληκτική σκηνοθεσία και ιδανικό cast, δεν μπορείς παρά να απορροφηθείς και να ζήσεις για λίγο σε μία πραγματικότητα βγαλμένη από την φαντασία του George Orwell. Ελάχιστες σειρές (ή ακόμα και ταινίες) καταφέρνουν να διατηρήσουν ενα τόσο υψηλο επίπεδο σεναρίου και παραγωγής για μια απλή και καλή ιδέα, χωρίς να χάσουν την αμεσότητα τους.
Όσον αφορά το σενάριο, το Black Mirror δεν έχει κάποια συγκεκριμένη πλοκή ή ιστορία. Κάθε επεισόδιο είναι αυτόνομο, με ξεχωριστούς πρωταγωνιστές και πιθανότατα ανοίκει και σε μια ξεχωριστή πραγματικότητα από όλα τα άλλα. Πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, τα επεισόδια περιγράφουν τη ζωή σε ενα δυστοπικό μέλλον, το οποιο όμως καυτηριάζει συνήθειες της ανθρωπότητας και την τεράστια προσκόλλησή μας στην τεχνολογία. Είτε είναι απλώς τα social media ή τα smartphones, είτε είναι πιο περίπλοκα ζητήματα όπως η μετά θάνατον ζωή, η σειρά καταφέρνει με δυναμικό και συχνά απρόβλεπτο τρόπο να σοκάρει τον τηλεθεατή. Δεν είναι σπάνια, επίσης, και τα αριστοτεχνικά plot-twists που σε καθηλώνουν με έναν κυνισμό που εκπλήσσει.
Αν και ίσως να μην αρέσει σε όλους η γλυκιά καταθλιπτική επίγευση που σου αφήνει κάθε επεισόδιο, προσωπικά την θεωρώ ως το πιο δυνατό χαρτί του Black Mirror. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτεται στιγμές από τη σειρά, και να βλέπω πόσο (ανησυχητικά) κοντά είναι στην καθημερινότητα μας. Μπορούμε να περιορίσουμε την ολοένα αυξανόμενη έλξη μας στην τεχνολογία ή αυτή ήταν πάντα η φύση του ανθρώπου; Και γιατί είναι απαραίτητα κακό αυτο; Τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι αμέτρητα, και οι συζητήσεις που μπορούν να πυροδοτήσουν ατελείωτες.
Και αυτό ήταν που με κέρδισε. Σε ένα εξαιρετικά σκηνοθετημένο εγχείρημα, το Black Mirror καταφέρνει να ξυπνήσει τους εφιάλτες που δεν ξέραμε ότι κοιμόντουσαν μέσα μας.
Υ.Γ. Και μιας και η φύση της σειράς δίνει την δυνατότητα, θα σας πρότεινα να πάρετε μια πρώτη γεύση βλέποντας τα παρακάτω επεισόδια, τα οποία προσωπικά με σόκαραν και με έκαναν να σκέφτομαι πολλά για πολύ, πολύ καιρό μετά.
- 1ος κύκλος, 3ο επεισόδιο “The Entire History of You”
- 2oς κύκλος, 1ο επεισόδιο “Be Right Back”
- 2oς κύκλος, 4ο επεισόδιο “White Christmas”
- 3ος κύκλος, 4ο επεισόδιο “San Junipero”
